Μέτσοβο-Ζαγοροχώρια
Το Μέτσοβο υπήρχε ήδη από την υστεροβυζαντινή εποχή, αφού αναφέρεται στο “Χρονικό των Ιωαννίνων”, γνώρισε όμως μεγάλη ανάπτυξη κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, χάρη στη διοικητική αυτονομία που παραχωρήθηκε στους κατοίκους του, κυρίως για την προστασία της διάβασης του Ζυγού, μεταξύ Ηπείρου –Θεσσαλίας. Σε προνόμια που απόκτησαν με τη “συνθήκη του Βοϊνίκου” οφείλεται και η μεγάλη ανάπτυξη που γνώριζαν τα Ζαγοροχώρια, τα οποία αναφέρονται ήδη από το 1352, στο χρυσόβουλο του Συμεών Uros.
Η περιοχή των Ζαγοροχωρίων κατά την Τουρκοκρατία έγινε αυτοδιοικούμενη ομοσπονδία, γνωστή ως Βιλαέτι του Ζαγορίου. Τη μεταβυζαντινή εποχή κάτοικοι της περιοχής ήταν εγκατεστημένοι σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και κυρίως στις παραδουνάβιες Ηγεμονίες και την Ρωσία, όπου πλούτισαν και με δωρεές ευεργέτησαν την πατρίδα τους, κτίζοντας εκκλησίες και έργα κοινής ωφέλειας, όπως σχολεία και γεφύρια.
