Πάτρα – Σύγχρονη Εποχή

Η Πάτρα απελευθερώθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1828 από το γαλλικό εκστρατευτικό σώμα στην Πελοπόννησο με διοικητή τον στρατηγό Μαιζών. Το 1829 ο τότε κυβερνήτης της Ελλάδας, Ιωάννης Καποδίστριας υιοθέτησε ένα πολύ φιλόδοξο πολεοδομικό σχέδιο –για την πόλη που ήταν ακόμα σε ερείπια- το οποίο συνέταξε ο μηχανικός του γαλλικού στρατού Σταμάτης Βούλγαρης. Το σχέδιο δεν υλοποιήθηκε μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα και τότε μόνο ύστερα από μεγάλες προσαρμογές ώστε να ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των ισχυρών κτηματιών. Η Πάτρα αναπτύχθηκε ως το δεύτερο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Ελλάδας μετά την Αθήνα στα τέλη του 19ου αιώνα.

Η πόλη επωφελήθηκε από το ρόλο της ως το κύριο εξαγωγικό λιμάνι για την αγροτική παραγωγή της Πελοποννήσου. Ήταν το κυριότερο κέντρο οργάνωσης της παραγωγής της σταφίδας, προσφέροντας αποθηκευτικές, τραπεζικές και ασφαλιστικές υπηρεσίες. Όμως αυτή η πρώιμη περίοδος ευημερίας ήταν σύντομη, καθώς η ολοκλήρωση της διώρυγας της Κορίνθου το 1893 αμφισβήτησε την πρωτοκαθεδρία του λιμανιού της. Εκτός αυτού, το 1894 οι τιμές εξαγωγής της σταφίδας στις διεθνείς αγορές άρχισαν να κατρακυλούν, εξαιτίας της υπερπαραγωγής και των διεθνών συνθηκών, πράγμα το οποίο προκάλεσε μια μακροχρόνια κρίση με βαθιές οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις, η οποία έγινε γνωστή ως η μεγάλη σταφιδική κρίση. Το εμπόριο με τη Δυτική Ευρώπη κυρίως τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Ιταλία συνέβαλε ουσιαστικά στην διαμόρφωση της ταυτότητας της πόλης ως σπουδαίου λιμανιού και κοσμοπολίτικου αστικού κέντρου στην Ελλάδα των αρχών του 20ου αιώνα.

Στις αρχές του 20ού αιώνα η Πάτρα αναπτύχθηκε γοργά και αποτέλεσε την πρώτη ελληνική πόλη που εισήγαγε δημόσιο ηλεκτροφωτισμό και ηλεκτροκίνητους τροχιόδρομους. Η πολεμική προσπάθεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου καθήλωσε την ανάπτυξη της πόλης και επίσης δηιούργησε άναρχη εξάπλωση με την εισροή προσφύγων από την Μικρά Ασία. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Πάτρα αποτέλεσε κύριο στόχο των Ιταλικών αεροπορικών βομβαρδισμών. Κατά τη διάρκεια της κατοχής από τις δυνάμεις του Άξονα, εγκαταστάθηκε γερμανική στρατιωτική διοίκηση και ιταλικά στρατεύματα στάθμευαν στην πόλη. Στις 13 Δεκεμβρίου 1943, στα γειτονικά Καλάβρυτα τα γερμανικά στρατεύματα εκτέλεσαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό και κατέκαψαν την πόλη. Μετά την απελευθέρωση η πόλη αναπτύχθηκε γρήγορα για να ανακάμψει, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες η σημασία της επισκιάστηκε από το αστικό συγκρότημα της Αθήνας.

 

περισσότερα

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.