Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης
Η Δημοτική Πινακοθήκη μεταστεγάστηκε το Δεκέμβριο του 1986 σε ιδιόκτητο από το Δήμο κτίριο, που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Β. Όλγας και 25ης Μαρτίου, το οποίο κτίστηκε το 1905 από τον αρχιτέκτονα Ξενοφώντα Παιονίδη. Το κτίριο της Δημοτικής Πινακοθήκης αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της εκλεκτικιστικής αρχιτεκτονικής που άνθισε στη Θεσσαλονίκη και επικράτησε ιδιαίτερα στην περιοχή, την ονομαζόμενη “των πύργων” ή “‘των εξοχών”, κατά τα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου. Στους παλαιούς Θεσσαλονικείς είναι γνωστό ως Βίλα Μορντώχ, από την οικογένεια Μορντώχ που το κατοίκησε από το 1930 ως το 1940.
Τα έργα των Θεσσαλονικέων καλλιτεχνών αποτελούν τη σημαντικότερη, από άποψη ποσότητας και ποιότητας, συλλογή που διαθέτει η Δημοτική Πινακοθήκη. Όταν το 1966 ιδρύθηκε επίσημα, υπήρχε ήδη ένας μικρός πυρήνας έργων, που με τα χρόνια ενισχύθηκε.
Η συλλογή βυζαντινών και μεταβυζαντινών εικόνων της Δημοτικής Πινακοθήκης καλύπτει μέρος από το μεγάλο κενό, που υπάρχει στην πόλη, σε φορητές εικόνες που δημιουργήθηκαν στα ζωγραφικά εργαστήρια της Θεσσαλονίκης, στη διάρκεια της βυζαντινής εποχής αλλά και της οργανικής συνέχειάς της στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Οι εικόνες της Δημοτικής Πινακοθήκης διαγράφουν διαχρονικά την πορεία της βυζαντινής ζωγραφικής από τις αρχές του 14ου αι., μία λαμπρή εποχή της βυζαντινής τέχνης, ως τον 19ο αιώνα με την ποικιλία των καλλιτεχνικών τάσεων.
