Συνήθεις οι ύποπτοι, αλλά ασυνήθιστο το βιβλίο!

 

Τις περισσότερες φορές, είναι εύκολο να χαρακτηρίσει κάποιος ένα βιβλίο και να το εντάξει σε μια κατηγορία. Μυθιστόρημα κοινωνικό, ιστορικό αστυνομικό, ερωτική λογοτεχνία, βιογραφίες, ταξιδιωτικά, λογοτεχνία του φανταστικού και πολλά άλλα. Μέσω της κατηγοριοποίησης, οι αναγνώστες ξέρουν πάνω κάτω τι να περιμένουν από το βιβλίο τους, είτε αυτό είναι η έντονη δράση, οι γρίφοι και το σασπένς, είτε οι εκτενείς περιγραφές ή η συναισθηματική διέγερση. Σπάνια επιτυγχάνεται η συνύπαρξη και η αριστοτεχνική ισορροπία πολλών και διαφορετικών ειδών. Χρειάζεται μεγάλη μαεστρία και συγγραφική εμπειρία για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, πράγμα σπάνιο και αξιοπρόσεκτο. Κυκλοφορεί ,άραγε, τέτοιου είδους βιβλίο στην Ελλάδα, πλην των κλασικών;

 

Βεβαίως υπάρχει και μάλιστα από βορειοελλαδίτη συγγραφέα, τον κ. Τάσο Αγγελίδη-Γκέντζο, που παρουσίασε το νέο του βιβλίο «Ύποπτοι καθ’ έξιν» την προηγούμενη Τρίτη 6 Μαρτίου 2018 στις 19.00 στην αίθουσα εκδηλώσεων του βιβλιοπωλείου IANOS στη Θεσσαλονίκη. Μαζί του η κ. Άννα Μυκονίου,  Διδάκτωρ Συγκριτικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης και Πρόεδρος του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, καθώς και ο κ. Παναγιώτης Κουντουράς, σκηνοθέτης, ο οποίος διάβασε αποσπάσματα του βιβλίου, με τρόπο υποβλητικό, δημιουργώντας μια μοναδική ατμόσφαιρα!

 

Η υπόθεση: Ο Αλέξης Δημόγλου, η σύζυγός του Όλγα και ο κουμπάρος τους, ο Μιχάλης γνωρίζονται από τα παιδικά τους χρόνια, έχοντας μεγαλώσει στην Καβάλα, την πόλη όπου εκτυλίσσεται η δράση, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους… Ο Αλέξης παραβρίσκεται σε μια συνάντηση παλιών συμμαθητών, ο Μιχάλης επισκέπτεται το πατρικό του σπίτι και η Όλγα καταλήγει κρυφά απ’ όλους στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, όπου βρίσκεται νεκρή. Αυτοκτονία ή δολοφονία; Όλη η πόλη αναστατώνεται και ο αστυνομικός διευθυντής της περιοχής, ο Ηρακλής Κρόκος καλείται να λύσει το μυστήριο. Ύποπτοι αυτόματα καθίστανται οι πιο κοντινοί της άνθρωποι, όπως γίνεται συνήθως …καθ’ έξιν ύποπτοι και εν δυνάμει δολοφόνοι. Όπως όλοι μας, ανεξαρτήτως ηλικίας, καταγωγής, μόρφωσης! Σε ειδικές συνθήκες καθένας μπορεί να σκοτώσει ή να σκοτωθεί…

.

 

Κλασικό αστυνομικό με την πρώτη ματιά, περιέχει το πτώμα, το γρίφο και το απαραίτητο noir στοιχείο. Απέχει, ωστόσο, πολύ από το να χαρακτηριστεί μόνο ως ένα αστυνομικό αίνιγμα που τελειώνει με την εύρεση του δολοφόνου και το κλείσιμο της υπόθεσης, που περιπλέκεται με την προσθήκη νέων προσώπων, καθώς η έρευνα προχωρά. Σταδιακά, γίνεται ένα μωσαϊκό χαρακτήρων, που παρουσιάζονται σε όλο τους το φάσμα, με όλα τα πάθη, τα ψεύδη και τις αδυναμίες τους, τραβώντας την προσοχή μας από την αστυνομική έρευνα. Ξεδιπλώνεται μπροστά μας η νεοελληνική κοινωνία, με όλες τις αρετές και τις παθογένειες της, παθογένειες που υπερτονίζονται σε μικρές κοινωνίες ,όπου όλα τα κρυφά είναι κοινό μυστικό και επικρατεί μια ιδιότυπη «ομερτά». Οι ήρωες, βασικοί και δευτερεύοντες, προέρχονται από κάθε κοινωνικό στρώμα και επαγγελματικό χώρο: καθηγητές πανεπιστημίου, δημοσιογράφοι, υπάλληλοι, αστυνομικοί, με κοινό σημείο τη σταδιακή τους μεταμόρφωση. Ο φόνος (ή η αυτοκτονία) της Όλγας γίνεται η αφορμή να επαναξιολογήσουν τη ζωή και τις επιλογές τους, να διερευνήσουν τους εαυτούς τους και να βγάλουν στην επιφάνεια απωθημένα ,επιθυμίες, ανατρέποντας όλη τους την πορεία. Δεν είναι τυχαίο που το βιβλίο δεν τελειώνει με τη λύση του μυστηρίου, αλλά συνεχίζει παρακάτω, περιγράφοντας την εξέλιξη των ηρώων στο χρόνο, δίνοντας μία έντονη κοινωνική και ψυχολογική χροιά, πέρα από την καθαρά αστυνομική.

 

Η παρουσίαση μας κέντρισε το ενδιαφέρον, παρουσιάζοντας μας ένα αξιόλογο, πολυδιάστατο μυθιστόρημα, αλλά ίσως μας αποκαλύφθηκαν περισσότερα απ’ όσα θα έπρεπε, πράγμα ανεπίτρεπτο όταν υπάρχει κάποιο μυστήριο στη μέση…(Spoiler alert, δεν προχωράω παρακάτω!)

 

Προσωπικά, θα το διαβάσω για όλους τους παραπάνω λόγους, αλλά είμαι και πολύ περίεργη γνωρίσω τον Έλληνα Ηρακλή Πουαρώ! Εσείς δε θέλετε;

 

Για το βιβλίο, διαβάστε εδώ

Φωτογραφίες: Αννα Μυκονίου (facebook)

 

Φωτογραφικό υλικό


<!–

–>

Πηγή: kulturosupa.gr