Θέατρο Σκιών σε Σταγιάτες και Άγιο Λαυρέντιο
Πηλιορείτικη Ομάδα Δράσης (Α.Π.Ο.Δράσης) φιλοξενούν τους «Κυνικούς στον Άδη»
από το Μικιό Θέατρο Σκιών σε μια ιδιαίτερη παράσταση, όπου αναδεικνύεται η σχέση μεταξύ ελληνικού παραδοσιακού θεάτρου σκιών (καραγκιόζη) με τους κυνικούς φιλοσόφους και την φιλοσοφία τους.
Οι παραστάσεις θα γίνουν το Σάββατο 31 Μαρτίου, στις 8:00μμ στο Δημοτικό Σχολείο
Σταγιατών και την Κυριακή 1 Απριλίου, στις 12:30μμ, στο Κτήριο Στρατώνα Αγίου
Λαυρεντίου.
«Οι Κυνικοί στον Άδη»
είναι μια παράσταση θεάτρου σκιών με διασκευασμένα κείμενα κυρίως από τους Νεκρικούς διαλόγους του Λουκιανού καθώς και από άλλα κείμενα
του Σύρου σατιρικού συγγραφέα (Μένιππος ή
Νεκυομαντεία, Κατάπλους ή Τύραννος και άλλα) και με την συνοδεία ζωντανής μουσικής.
Οι «Νεκρικοί
Διάλογοι» του Λουκιανού είναι φιλοσοφικά κείμενα πάνω στην ύπαρξη. Η ζωή
είναι ένα δώρο και οι νεκροί την στερούνται, άρα μπορούν να την εκτιμήσουν
περισσότερο και γι’ αυτό τους διαλέγει ο Λουκιανός στέλνοντας μηνύματα για το
εφήμερο, τη ματαιότητα, αλλά και για τις αξίες, την παιδεία, την φιλία και την
ανάγκη της καθημερινής μας ενδοσκόπησης και αυτογνωσίας, με όπλο το καυστικό
του χιούμορ.
Υπόθεση: Ο κυνικός φιλόσοφος Μένιππος
πεθαίνει και κατεβαίνει με επεισοδιακό τρόπο στον κόσμο των νεκρών. Θα
συναντήσει εκεί τους αγαπημένους του δασκάλους Διογένη και Αντισθένη.
Οι τρεις τους είναι οι μόνοι που χαίρονται με τον θάνατό τους διασκεδάζοντας
τον και επιτίθενται με ξεκαρδιστικό τρόπο σε άλλους νεκρούς που θρηνολογούν για
την απώλεια της ζωής τους και τα χαμένα τους υλικά αγαθά. Διδάσκουν, λένε
αστεία, παγιδεύουν με επιχειρήματα επί δικαίους και αδίκους. Σατράπηδες και
Τύραννοι, ματαιόδοξοι, γέροι και νέοι θα κατατροπωθούν αγρίως από τους μεγάλους
δασκάλους της κυνικής φιλοσοφίας. Εικόνες και τοπία της καθημερινής ζωής στον
Άδη εναλλάσσονται με αστεία περιστατικά κάνοντας τον Κάτω Κόσμο να μοιάζει με
επιθεωρησιακό-φιλοσοφικό καλειδοσκόπιο.
Η παράσταση χρησιμοποιεί το στοιχείο του θεάτρου σκιών μιας
και αυτό ασκεί πάντα πάνω μας μια μεταφυσική έλξη. Οι φιγούρες της παράστασης
είναι κατασκευασμένες στο χέρι και αναπαράγουν τον τρόπο που έφτιαχναν οι πρώτοι
Καραγκιοζοπαίχτες τις δικές τους φιγούρες με χαρτόνια – ασπρόμαυρες με έγχρωμες
εγκοπές.
·
Ιδέα–
Διασκευή κειμένων- Κατασκευή φιγούρων – ερμηνεία:Δημήτρης Μικιός
·
Διασκευές
μουσικών κομματιών – πρότυπη μουσική: Μάριος
Κωστάκης
·
Βοηθός:
Όλγα Πετίδου
Η παράσταση διαρκεί περίπου μία ώρα και μπορούν να την
παρακολουθήσουν άτομα από 10 χρονών και πάνω. H μουσική είναι ζωντανή.
Μικιός
Δημήτρης
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λαύριο. Σπούδασε σκιτσογράφος
στην σχολή σκίτσου Σπ. Ορνεράκη ( 1995-1998). Υπήρξε μαθητής του Λάκη Καραλή
για 8 χρόνια ξεκινώντας από το ερασιτεχνικό εργαστήρι του Δήμου Λαυρίου και
αργότερα ως συνεργάτης του στο θέατρο «Βαφείο- Λάκης Καραλής». Κοντά του έμαθε
πώς να συντονίζει ομάδες νέων ηθοποιών και πήρε τα πρώτα μαθήματα σκηνοθεσίας. Αργότερα
θα παρακολουθήσει σεμινάρια σωματικού θεάτρου (παντομίμα, commediadellarte,
αυτοσχεδιασμό και μάσκα καθώς και αφήγησης παραμυθιού και κούκλας μαριονέττας).
Θα δουλέψει για τρία χρόνια δίπλα στην δασκάλα του Ασπ. Κράλλη στο σύστημα της
«θέατρο της σιωπής» στο «Από Μηχανής Θέατρο».Μέλος της θεατρικής ομάδας
«Αστροναύτες» από το 2007 έως και σήμερα με παραστάσεις σε σχολεία της Αθήνας
και της επαρχίας. Από το 2007 επίσης είναι επιμορφωτής θεάτρου στα Κέντρα
Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕ.Θ.Ε.Α. Διάβαση). Το 2013 ξεκινάει την
συνεργασία του με το Γεωπονικό Παν/μιο Αθηνών και αναλαμβάνει δύο θεατρικές
ομάδες με τους εκεί φοιτητές.
Μάριος
Κωστάκης
Σπούδασε πιάνο και ανώτερα θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο,
μουσικοκινητική αγωγή Οrff στη σχολή
Μωραίτη και στο Mozarteum του Salzburg, jazz πιάνο με τον HuwWarren και τον
Σπύρο Μάνεση καθώς και ντραμς με τον Νίκο Σιδηροκαστρίτη. Έχει γράψει μουσική
για θεατρικές παραστάσεις , έχει συνεργαστεί ως πιανίστας με διάφορα σχήματα
σύγχρονης και Jazz μουσικής και έχει συμμετάσχει σε εικαστικές εκθέσεις ως
perfomer. Από το 2008 εργάζεται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως δάσκαλος
μουσικής στα εκπαιδευτήρια «Ελληνογερμανική Αγωγή».
Πηγή: enallaktikos.gr