Οι Oμπρέλες του Γιώργου Ζογγολόπουλου
Η Θεσσαλονίκη «εξοπλίστηκε», όχι μόνο με έργα πολιτιστικής υποδομής, αλλά και με έργα εικαστικής δημιουργίας, όπως είναι οι «Ομπρέλες» του Γιώργου Ζογγολόπουλου, που εγκαταστάθηκαν στο πλακόστρωτο της νέας παραλίας. Η μεγάλη κατασκευή από ανοξείδωτο χάλυβα, δεσπόζει, μόνιμα πλέον, στο πλακόστρωτο κοντά στο ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλλάς», από το 1997, έτος που η Θεσσαλονίκη ήταν η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, αποτελώντας, πλέον, ένα ξεχωριστό σημείο αναφοράς για την πόλη.
Κατασκευή ποιητική, έκφραση της ανεξάντλητης ζωντάνιας του δημιουργού της, προκαλεί το έντονο ενδιαφέρον των κατοίκων και των επισκεπτών της Θεσσαλονίκης, αφού πολλοί φωτογραφίζονται μπροστά στο ύψους δεκατριών μέτρων έργο. Σε συνδυασμό, δε, με τις εποχές και την εναλλαγή των καιρικών συνθηκών και φαινόμενων, δίνει διαφορετική κάθε φορά εικόνα στο χώρο και στο περιβάλλον. Οι «Ομπρέλες» προκάλεσαν ενθουσιασμό στους κατοίκους της Βενετίας, όπου παρουσιάστηκε το έργο στην 46η Biennale, για τον εορτασμό των εκατό χρόνων του θεσμού.
Ενθουσιασμένος από το χώρο, όπου στήθηκαν οι «Ομπρέλες» του δήλωσε ο Γιώργος Ζογγολόπουλος, ο οποίος χαρακτήρισε τη θέση ως ιδεώδη για το σκοπό αυτό. «Στην Βενετία βρισκόταν μέσα στη θάλασσα, κάτω από το κράσπεδο, ενώ εδώ υπάρχει άπλα, χώρος και μεγάλος ορίζοντας, που κάνει το έργο να φαίνεται ότι είναι βγαλμένο από δω» σημείωσε. Το έργο, τοποθετημένο σε ένα σημείο της πόλης, όπου το βλέμμα φτάνει μακριά, χωρίς να διακόπτεται η παρατήρηση από οποιοδήποτε εμπόδιο, θα δημιουργεί στον επισκέπτη διαφορετικά κάθε φορά συναισθήματα, καθώς θα το συνδυάζει με τον γκρίζο συννεφιασμένο ουρανό, με το χειμωνιάτικο ψιλόβροχο, με την ομίχλη που καλύπτει τα πάντα, αλλά και με τον καθαρό ηλιόλουστο ουρανό —αποτέλεσμα του βαρδάρη, που αποκαλύπτει στον παρατηρητή τις ακτές της Κατερίνης και τον χιονισμένο Όλυμπο— και με το ηλιοβασίλεμα, την ώρα που ο ήλιος χάνεται στα νερά του Θερμαϊκού και χρωματίζει τον ουρανό της Θεσσαλονίκης με μοναδικό τρόπο.
Το έργο του Γιώργου Ζογγολόπουλου, που έχει εγκατασταθεί στην παραλία, ολοκληρώνει με τον πιο σημαντικό τρόπο, τον κύκλο ζωής ενός γλύπτη στην πόλη μας, από τη στιγμή που στήθηκε πριν από 30 χρόνια το πρώτο γλυπτό του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
