To Requiem pour L. που παρουσιάζεται σε συμπαραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση στην Κεντρική Σκηνή, από 12 έως 15 Απριλίου, επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο κάτι που γνωρίζαμε για τη βέλγικη κολεκτίβα: η πολυπολιτισμικότητα βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε νέας δημιουργίας της.

Requiem pour L.

Το εμβληματικό κύκνειο άσμα του Mozart αποτελεί την ιδανική συνθήκη για μια πρωτόγνωρη διασταύρωση διαφορετικών μουσικών παραδόσεων, από την Ευρώπη μέχρι την Αφρική. Ενορχηστρωτές του εγχειρήματος αυτού δεν είναι άλλοι από τους χαρισματικούς Alain Platel και Fabrizio Cassol, το καλλιτεχνικό δίδυμο πίσω από κάθε νέα, προκλητική ανάγνωση των αριστουργημάτων του Δυτικού κλασικού ρεπερτορίου.

[embedded content]

Είτε πρόκειται για τον Bach και τον Monteverdi, είτε –στη συγκεκριμένη περίπτωση– τον Μότσαρτ, το ζητούμενο είναι πάντα ένα: να μας επανεισάγουν στον βιωματικό χώρο της μουσικής, να γίνουμε κοινωνοί μιας εμπειρίας που ξεπερνά τα ειδολογικά στεγανά και ανοίγεται σε ένα μωσαϊκό πρωτόγνωρων ακουσμάτων.

Τζαζ επιχρωματισμοί, αλλά και οπερατικές άριες, παραδοσιακά μουσικά ιδιώματα από την Αφρική και, φυσικά, οι αρμονικοί πειραματισμοί του Κασσόλ, δίνουν στο Ρέκβιεμ μια άλλη σκηνική διάσταση. Ο Πλατέλ καθοδηγεί σκηνοθετικά τους δεκατέσσερις μουσικούς –ανάμεσά τους είναι και κάποιοι από την προηγούμενη παράσταση, Coup Fatal– επιχειρώντας, θα λέγαμε, μια παράδοξη πολυφωνία.