Εθνικός Δρυμός Σουνίου
Ο Εθνικός Δρυμός Σουνίου εκτείνεται σε μια μακρόστενη περιοχή στο Ν.Α. άκρο της Αττικής, μόλις 50 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Ολόκληρος ο χώρος του δρυμού παρουσιάζει ιδιαίτερο ιστορικό, γεωλογικό – μεταλλευτικό και παλαιοντολογικό ενδιαφέρον. Υπάρχουν εκτεταμένα λείψανα αρχαίων μεταλλείων και εργαστηρίων των ιστορικών χρόνων, καθώς και οικισμών που καλύπτουν όλο το χρονικό φάσμα από την παλαιολιθική, νεολιθική και προϊστορική περίοδο (Σπήλαιο “Κίτσος” 2 χλμ. βόρεια του Αγ. Κωνσταντίνου ή Καμάριζας). Στο ίδιο σπήλαιο βρέθηκαν παλαιοβοτανικές και παλαιοντολογικές μαρτυρίες, απολιθώματα βοτανικών ειδών που δεν υπάρχουν σήμερα στην περιοχή, όπως η μαύρη πεύκη, το πυξάρι, ο φράξος, η αγριοφουντουκιά , ή στην Ελλάδα ολόκληρη, όπως η παραθαλάσσια πεύκη, η φελοδρύς . Βρέθηκαν επίσης οστά κότας που μαρτυρούν ότι η ύπαρξή της στον ελλαδικό χώρο είναι πανάρχαια.
Από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα λειτούργησαν κατά καιρούς μεταλλεία αργύρου, ψευδαργύρου, σιδήρου, μολύβδου κ.λ.π. και έχει αποδειχθεί ότι υπάρχουν στο χώρο γύρω στα 100 ορυκτά. Από τα αρχαία λατομεία μαρμάρου προέρχεται το μάρμαρο με το οποίο κατασκευάσθηκε ο Ναός του Ποσειδώνα και το ιερό της Σουνιάδας Αθηνάς στο ακρωτήριο Σούνιο. Το βάραθρο “Χάος” αποτελεί ένα μοναδικού ενδιαφέροντος φυσικό μνημείο.
Το μεγαλύτερο μέρος του δρυμού καλύπτεται από πευκοδάση χαλεπίου πεύκης και θερμομεσογειακούς θαμνώνες από πουρνάρι, σχίνο, κουμαριές, ρείκια, κοκορεβυθιές και φρύγανα, όπως κουνούκλες, θυμάρια, αφάνες κ.α. Υπάρχει επίσης και το κυπαρισσόκεδρο. Την ποώδη βλάστηση αντιπροσωπεύουν πολλά χειλανθή και ψυχανθή (τριφύλλια κ.α.) αγροστώδη και σύνθετα.
Η πανίδα του δρυμού δεν είναι ιδιαίτερα πλούσια σε ποικιλία ειδών. Δεν υπάρχουν μεγάλα θηλαστικά, εκτός από την αλεπού, ενώ στην περιοχή φωλιάζουν μόνο κοινά και ευρέως διαδεδομένα στην Ελλάδα είδη πουλιών, αν και κατά το χειμώνα ή και κατά τη διάρκεια της μεταναστευτικής περιόδου, εμφανίζεται στην περιοχή πρόσθετος αριθμός ειδών της πτηνοπανίδας.
Έξω από τον πυρήνα του δρυμού υπάρχουν ερείπια μεταλλευτικών εγκαταστάσεων, γεωργικές καλλιέργιες και ερημοκκλήσια.
Ο χώρος του δρυμού είναι εύκολα προσπελάσιμος από πολλούς δασικούς δρόμους που έχουν διανοιχθεί για την προστασία της εύφλεκτης βλαστησής του από πυρκαγιές.
