Μια βόλτα στη Θεσσαλονίκη δεν είναι ποτέ αρκετή
Μπουγάτσες και τσουρέκια, κασέρια και σάντουιτς με σουβλάκια, παραλία και καφές, μπουζούκια, λάμδα και ερωτισμός… Αλήθεια πόσα κλισέ μαζεμένα μπορεί να αντέξει μία πόλη; Αν μιλάμε για την Θεσσαλονίκη, την ερωτική -όπως έχει χαρακτηρισθεί πολλάκις- υπάρχουν πολλά κι ακόμα περισσότερα που μπορείς να διαπιστώσεις πατώντας το πόδι σου εκεί. Ο επισκέπτης του σαββατοκύριακου στο μεταξύ, αυτός που ζει συνήθως συμπυκνωμένα μόνο την τέλεια πλευρά της είναι απόλυτα λογικό να μη διακρίνει τις παθογένειες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ντόπιος στην καθημερινότητά του. Ποιος άλλωστε θα ασχοληθεί με την ανεργία και τα ανύπαρκτα στην κυριολεξία ΜΜΜ όταν πηγαίνει εκεί απλά για να ξεσκάσει; Τουναντίον, για εκείνον, θα είναι πάντα εύλογη η απορία: «Μα καλά, γιατί έφυγες από τον «παράδεισο» για να μείνεις στο χάος της Αθήνας;»
Γιατί η Θεσσαλονίκη πολύ απλά, δεν είναι αυτό που νομίζεις ή έστω μόνο αυτό που νομίζεις. Οι πιο δραστήριοι Θεσσαλονικείς συνήθως χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σ’ εκείνους που λατρεύουν να τη μισούν, να γκρινιάζουν μέχρι τελικής πτώσης, αλλά ταυτόχρονα πεισματικά να μην την εγκαταλείπουν κιόλας και σ’ αυτούς που παρά τις δυσκολίες, κοιτούν πώς θα πάνε ένα βήμα παρακάτω, δεδομένων των συνθηκών που αντιμετωπίζουν. Κάπως έτσι λοιπόν και με αρκετή δόση τρέλας, δημιουργήθηκαν εξαιρετικά δημοφιλή projects όπως το Estrella – World Street Food, που εκτός από διεθνή καριέρα στα ΜΜΕ για το brunch του, έχει αναπτύξει ένα τίμιο δίκτυο franchise στην υπόλοιπη Ελλάδα (Σύνταγμα, Κηφισιά, Λάρισα, Χανιά, Ηράκλειο, και σύντομα Ρέθυμνο και Γιάννενα) και την Κύπρο (Λεμεσός). Ή οι ακόμοι παλαιότεροι Ergon Foods με λονδρέζικη πλέον αναγνώριση και παρακλάδια σε Μαϊάμι και Ρόδο! Ανάμεσα στους αστικούς μύθους λοιπόν που κυκλοφορούν για την πόλη, ένας είναι πραγματικότητα. Η Θεσσαλονίκη όσον αφορά στο φαγητό και τη διασκέδασή της, κοστίζει ελάχιστα στην τσέπη και περίπου δύο κιλά στη ζυγαριά μέσα σε ένα γεμάτο διήμερο. Ειδικά αν ξέρεις που να πας και τι να ψάξεις, γιατί συνέχεια «ξεφυτρώνουν» ενδιαφέρουσες προτάσεις, ειδικά στην υπερδύναμή της, που λέγεται κέντρο.
Η τάση να ανθίσουν εκ νέου τα Λαδάδικα είχε φανεί από το 2013 περίπου, όταν είχε αρχίσει αντίστοιχα να παίρνει ένα είδος κατηφόρας η ξακουστή Βαλαωρίτου με τα μπαράκια της. Το τότε κλαμπ του Αντώνη Κανάκη Houze στην Αγίου Μηνά (2012-2016) έσπασε το ρόδι και μετέφερε το «ενδιαφέρον» στην περιοχή που μέχρι τότε λειτουργούσε περισσότερο ως ουραγός της Βαλαωρίτου. Τα Άνω Λαδάδικα οπότε, με τα φτηνά μέχρι πρότινος ενοίκια, έχουν πάρει εδώ και καιρό τα πάνω τους με τα εξής: Ύψιλον για socializing και πολιτισμό, Γορίλας για κοκτέιλ και μουσικές, Chilai για ποτό, Mahalo για το πιο τέλειο θεματικό (ανά Κυριακές) brunch, Garden Bar για καφέ, Μαιτρ και Μαργαρίτα, αλλά και Σέμπρικο για ποιοτικό φαγητό. Όλα συνιστούν μία καλή αρχή για να ξεναγηθείς στην περιοχή. Διαφορετικά επιλέγεις, στην καρδιά των Λαδάδικων, το Paraty, για όλες τις ώρες ή εκτός της περιοχής το Mandon, και το B. για πολυτελές brunch.
Ανεβαίνοντας προς τα πάνω, στη Βαλαωρίτου, καλά κρατούν τα μπαράκια La Doze και Coq au Zen, όπως και το Picadilly για πιο αργά, που κρατάει μέχρι το ξημέρωμα το κοινό του προαναφερθέντος Houze σε μεγάλο βαθμό, μην ξεχάσεις να τσιμπήσεις Pizza Poselli. Στην ίδια ευθεία, τα Mob, Tom’s Flaghsip Store & cafe ξεχωρίζουν για το concept τους και την σπιτίσια τους ατμόσφαιρα, ενώ περνώντας την Εγνατία, ξετρυπώνεις οπωσδήποτε τη διαχρονική αξία που λέγεται Ελέφαντας και εμπιστεύεσαι τις γκουρμεδιές του Extravaganza που παραδόξως δεν θα «πληγώσουν» το πορτοφόλι σου. Αρκετά πιο μακριά, στην περιοχή του Αγ. Δημητρίου, βρίσκεις ωραία πάρτι στην Aigli Geni Hamam που και μόνο ως ιστορικός χώρος, έχει κάτι να πει. Αν φτάσεις μέχρι την ιστορική για τα φοιτητοκαφέ και φωτοτυπάδικά της Μελενίκου, μην προσπεράσεις τον πολυχώρο του Tabya, την καλύτερη θέα αντικρύζεις από το Βυζάντιο στα Κάστρα, ενώ άκαπνος πας στο πρωτότυπο και ολοκαίνουργιο Μπομπονέλλα που θα σου θυμίσει άλλες εποχές.
Μπρος στο δρόμο που χάραξε το Vogatsikou 3 δηλαδή, που τήρησε εξαρχής την απαγόρευση του τσιγάρου και «φυσάει» με τα κοκτέιλς του. Στην παραλία το fine dining ανήκει στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Daios, η κομψότητα στο La Place Mignonne, η πίτσα είναι ξεκάθαρα θέμα του Highschool, και για καφέ ή ποτό πέρνα από τα κλασσικά -το καθένα στο είδος του- Θερμαϊκός, Αχίλλειον και On The Road. Στα στενά, δώσε σημασία στο φρέσκο One, το Pantheon, το Dandelion και το λιλιπούτειο L’ autre cafe. Στην Αριστοτέλους, κρυμμένο σε όροφο, το Palermo είναι ωδή σε κάθε τι vintage. Για κρέας πας στο Οψοποιών Μαγγανείαι, για μεζέδες στη Μασσαλία και για χειροποίητα γλυκά στη Sugarela της Χριστίνας Κάκκου. Το burger είναι υπόθεση των Brothers in Law, και αντίστοιχα το ChocoBurger του Jerry’s Foodtruck, η «after» μπουγάτσα με μερέντα του Γιάννη του reggae, η 24άωρη «after» πίτσα Σάκης στη Λεωφόρο Στρατού, το παγωτό του Ιταλού στην Αλεξάνδρου Σβώλου και τα τρίγωνα πανοράματος του Ελενίδη.
Δοκίμασε πρώτα όοοοολα αυτά στο κέντρο. Και μέχρι τότε, εδώ θα είμαστε για την επόμενη εξόρμηση.
Πηγή: touristikosodigos.com
